Apabila menghadapi plastik, bahan yang digunakan secara meluas, kita sering mendengar tiga konsep "boleh diperbaharui", "boleh dikitar semula" dan "terdegradasi". Walaupun semuanya berkaitan dengan perlindungan alam sekitar, makna dan kepentingan khusus mereka adalah berbeza. Seterusnya, kita akan menyelami perbezaan antara ketiga-tiga konsep ini.
1. Boleh diperbaharui
“Boleh diperbaharui” bermaksud sumber tertentu boleh digunakan secara berterusan oleh manusia tanpa kehabisan. Bagi plastik, boleh diperbaharui bermaksud menggunakan sumber yang boleh diperbaharui untuk menghasilkan plastik daripada sumbernya, seperti menggunakan biojisim atau bahan buangan tertentu sebagai bahan mentah. Dengan menggunakan bahan mentah boleh diperbaharui, kita boleh mengurangkan pergantungan kita kepada sumber petroleum yang terhad, mengurangkan penggunaan tenaga dan pencemaran alam sekitar. Dalam industri plastik, beberapa syarikat dan penyelidik bekerja keras untuk membangunkan teknologi baharu untuk menghasilkan plastik daripada biojisim atau sumber boleh diperbaharui yang lain. Usaha ini adalah penting untuk mencapai matlamat pembangunan mampan.
2. Boleh dikitar semula
“Boleh dikitar semula” bermaksud barang buangan tertentu boleh digunakan semula selepas diproses tanpa menyebabkan pencemaran alam sekitar yang baharu. Bagi plastik, kebolehkitar semula bermakna selepas ia dibuang, ia boleh ditukar menjadi bahan plastik kitar semula melalui pengumpulan, pengelasan, pemprosesan, dsb., dan boleh digunakan semula untuk menghasilkan produk plastik baharu atau produk lain. Proses ini membantu mengurangkan penjanaan sisa dan tekanan terhadap alam sekitar. Untuk mencapai kebolehkitar semula, kita perlu mewujudkan sistem dan infrastruktur kitar semula yang lengkap, menggalakkan orang ramai untuk mengambil bahagian secara aktif dalam aktiviti kitar semula, dan mengukuhkan penyeliaan dan pengurusan.
3. Boleh terdegradasi
“Boleh terurai” bermaksud bahan tertentu boleh diuraikan kepada bahan tidak berbahaya oleh mikroorganisma di bawah keadaan semula jadi. Bagi plastik, kebolehdegradan bermakna ia secara semula jadi boleh terurai menjadi bahan tidak berbahaya dalam tempoh masa tertentu selepas dibuang, dan tidak akan menyebabkan pencemaran jangka panjang kepada alam sekitar. Proses ini mengambil masa yang lama, biasanya berbulan-bulan atau bertahun-tahun. Dengan mempromosikan plastik boleh terurai, kita boleh mengurangkan pencemaran alam sekitar dan kerosakan ekologi, sambil mengurangkan tekanan ke atas pelupusan sampah. Perlu diingatkan bahawa degradasi tidak bermakna tidak berbahaya sepenuhnya. Semasa proses penguraian, beberapa bahan berbahaya mungkin masih dilepaskan ke alam sekitar. Oleh itu, kita perlu memastikan kualiti dan keselamatan plastik terurai dan mengambil langkah yang sewajarnya untuk mengawal penggunaan dan pelupusannya selepas dilupuskan.
Ringkasnya, tiga konsep "boleh diperbaharui", "boleh dikitar semula" dan "terdegradasi" adalah sangat penting dalam pemprosesan dan perlindungan alam sekitar plastik. Mereka ada kaitan tetapi masing-masing mempunyai fokus tersendiri. "Boleh diperbaharui" memfokuskan pada kemampanan sumber, "boleh dikitar semula" menekankan proses penggunaan semula, dan "boleh terurai" memfokuskan kepada kesan alam sekitar selepas pelupusan. Dengan pemahaman yang mendalam tentang perbezaan dan aplikasi ketiga-tiga konsep ini, kita boleh memilih kaedah rawatan yang sesuai dan mencapai pengurusan plastik yang mesra alam.
Masa siaran: Jun-27-2024